Bjørn Enes publiserte ein ny bloggpost der han argumenterer for at munnleg historie om industri og sjøfart er immateriell kulturarv, på same måte som munnleg historie frå jordbruket er det.  Målgrupa for posten er fagmiljøa som arbeider med immateriell kulturarv. Me ser på denne diskusjonen som viktig av fleire grunnar. For det fyrste meiner me at det er ein ubalanse i forhold til mange andre land i den vekta fagmiljø innan historie og kulturvitskap legg på munnleg histoire. Det vert reflektert i ABM-sektoren ved at det er langt mellom dei store munnleg historie-prosjekta. Det største spørsmålet er avleveringspørsmålet: UItan at fagmiljøa krever det, er det vanskeleg å argumentera for at det skal etablerast avleveringsstader for munnleg historie i form av dokumenterte videoopptak  enten det er på på lokal-, fylkes- eller riksplan.